هیاهوی جنگل " 3"

بیدار که میشود اولین چیزی که میبیند شمع های روشن درون کلبه است

برمیخیزد

ذهنش کنجکاو از اتفاقی است که افتاده، بیرون می آید، بوران شدید است

از دامنه کوه پایین می آید ، میدود ، سریع می دود تا از جنگل عبور کند و آبی بنوشد

هنوز پرسش درون ذهنش اتفاقی است که افتاده از همه مهمتر گذشته مجهول تر شده با هر گامی که برمیدارد خاطره ای زنده میشود

اینک میان جنگل است

شب است و نوای گرگ ، ترسی درون وجودش مانند بغضی در حال ترکیدن است .به رودخانه نرسیده اما صدای آب او را غرق در خاطرات دریا با خانواده و دوستان می کند .آنقدر صدا زیاد و هیجان آور میشود که توانایی راه رفتن را از دست میدهد و مینشیند

او میداند خواب چیزی است که برف و گرگ ها می خواهند

به یاد سخنان دوست صمیمی اش می افتد اشک های یخ زده صورتش را فرا میگیرند اما برمیخیزد

به رودخانه که میرسد مانند وجودش سرد است

صدایی درونش زمزمه ی ننوشیدن فرا میدهد اما تشنگی امانش را بریده....

اکنون بالای کوه است در آن تاریکی محض تنها یک قدم جلو می رود اما......

می گذرد....

هم موسم بهار طرب خیز بگذرد

                                       هم فصل ناملایم پاییز بگذرد

                                                                          گرناملایمی به توکرد از قضا

                                                                                                                 خود را مساز که"این نیز بگذرد"

چه کنم؟؟

پیوندی خارق العاده - زیباست - پیوند کمانچه و پیانو

http://hn12.asset.aparat.com/aparat-video/80bf2266412839337744c8d73a5f452e1798967__46176.mp4

please

                                "لطفا نظر دهید"

زندگی:افسانه

                    یک روز رسد غمی به اندازه دشت

                                                             یک روز رسد شادی اندازه ی کوه 

                   افسانه ی زندگی چنین است گلم

                                                              در سایه کوه باید از دشت گذشت

حباب

                      دنیا چو حباب است آن هم چه حباب

                                                                نی بر سرآب بلکه برروی سراب

                     آن هم چه سراب که بینند به خواب

                                                               آن خواب چه خواب،خواب بد مست خراب

                                                                                             (ر-ابهام)

                                                       * بزودی*

جلوه هایی از مهر

                هر که او بیدارتر پردرد تر                               هر که او هشیار تر رخ زردتر