سکوت انتظار

 کنار پنجره مردی
                           نشسته خسته و آرام

 ستار کهنه به دست و
                           دارام دارام داری رام رام

                                                         

                                                             غریب و بی کس و تنها
                                                                                         در انتظار فروغی

                                                             به پشت پنجره بارون
                                                                                         و شر شرای دروغی

 

نظر به شیشه ی خیس و
                                نگاه خسته ز عادت

سکوت لحظه ی مرگ و
                                صدای تق تق ساعت

 که ناگهان شبحی رد
                           شد از برابر شیشه

                                                   

                                                      دوباره خش خش برگ و
                                                                                    دوباره تیشه به ریشه

                                                      دهان گشود و نیامد
                                                                                    نوا برون ز نهادش

                              

                                       چرا که هجرت و دوری

                                                         سخن ببرده ز یادش...

   "SAR"          

پ.ن: تریپ عشق و عاشقی ورداشتن هییییچ کاری نداره... درسته

         ولی تریپ آنتی عاشقی ورداشتن هم قیفه برادر من ... قیف!!!!

خودش میدونه با کی ام...!

طولانی ترین شب سال!

امشب طولانی ترین شب سال است...
خورشید دلیل خوبی دارد که در طلوعش تاخیر کند...
آخر سخت است باور اینکه بلند شوی و ببینی جهانت دیگر رحمتی ندارد!

بیچاره ماه...!

آسان نیست!

هرچه در این پرده نشانت دهند

                                                          گرنستانی به از آنت دهند

                                                        ***

پیداست که دل کندن اگر آسان بود

                                                              فرهاد به جای بیستون دل میکند

فراخوانی برای مهر"4"

گرگ و میش است.پلک هایش همچون شب گذشته یخ زده و تنها چیزی که حس میکند سرمایی است که به استخوان رسیده و کرمایی که از درون او را به ادامه ی زندگی وا میدارد.

به سختی شخصی را کنار رودخانه میبیند. در حال وضو گرفتن است، مسح که می کشد گویی نوری از آسمان به سویش می آید و فرقش را نوازش می کند.

به نماز می ایستد ، گفتگویش با خالقش شیرین است

اما پیرمرد چشمانش نیمه باز است و توان جابه جایی ندارد ، گرمای سجده اش یخ ها را آب می کند و خضوعش جانی دوباره به پیرمرد میدهد.

نمازش که تمام می شود تنها این عشق میان او آفریدگارش است که خورشید را فرامیخواند.

رودخانه خروشان است ، نزد پیرمرد می رود و او اندک اندک چشمانش را رو به خورشید باز می کند .

 هنوز توان سخن گفتن ندارد اما سر صحبت باز می شود.....

آری انگار می رود.........

                       عشق از دل و جانم به لبم میرسد انگار

                                                                معشوق من از راه سفر میرسد انگار

                           او راه دلم بود ولی راه بلد نیست

                                                                  معشوق من از راه دگر میرود انگار

                                                                                      «بناپک»

                                

                          

توهم؟؟؟

فکرکردم شیطان را نابود خواهم کرد ، پس در دل خندیدم که چطور؟چگونه؟؟ و در کجا؟؟؟

اما دمی بعد دانستم که او در من خندیده است تا مایوسم کند از ژرفای این فکر برای او هولناک.

که او بی تردید در عقل و در عمل نابودشدنی ست! ابتدا در من و در نفس های ما،آنگاه در جهان بی انتهای افق ها و سرتاسر هستی....!

صد پند هزار بار شنیده«آرمان آرین»

باش

«کسانی که به شدن می اندیشند تا داشتن شادترند»

به یاد عماد افروغ که خیلی حرف قابل تاملی در خندوانه زد

فتنه ی معشوق

یاران همه در محفل ما بیخبرانند

                                      در محفل ما خبر از فتنه ندارند

این فتنه که او ترک وطن گفت

                                     اینک خبرآمد که او وصل دگر گفت

                                                                                    «بناپک»

خوش خــــــــــــــــــیمِ گمنام

داستانی که امیدوارم از آن لذت ببرید

هدف:غ ق ق     ویژگی:بی نهایت        گذشته:تعریف نشده

      به نام آنکه آغاز گذشته از او بود          آغاز عشق از او بود             و پایان همه چیز با اوست

مردیست می رودتا به بینهایت برسد، بینهایت برای او هدفی که به آن خواهد رسید

نگاه می کند،خود را در آیینه ای میبیند ، احساس توهم میکند ، از کودکی چنین بوده ، از بچگی به زندگی تنهایی میگفت اما یک اتفاق.....

مگر میشود این چنین.... انسان به خاطر دوستش....! جلوتر میرود مکانی است آشنا ....کودکی را در آنجا گذرانده......تمام اقوام از این قضیه ناراحتند

بازهم میرود ،اندکی به عقب، خانه ای بود که حال خانه ی ارواح است

نمی توان پذیرفت که مردی با کلاه پدربزرگش در کنار آتشی بنشیند و به گذشته فکر کند....

او هدف های بزرگتری داشت اما حال تمام فکرش گذشته ایست که رفته

بلند میشود شاخه ها از بلند شدنش جلوگیری میکنند ، اما نهالی به او کمک میکند تا برخیزد

به سمت منبع آب میرود اما منبع دورتر از این حرف هاست.

هنگام غروب است ، او میترسد، از تاریکی نه، از گذشته،گذشته ای که مدام روبرویش است عشقش ، دوستش ،همراهانش و اهدافش

قسمت1

بوسه های معشوق "2"

نمیخواهد چشمانش را روی هم بگذارد تا بازهم گذشته را ببیند

برف آغاز میشود. هدیه های معشوق برصورتش بوسه میزنند و او از شرمساری رخ سپید می کند

از کوه که بالا میرود ناگهان اسقامت خود را از دست میدهد و خود را چند قدم پایین تر میبیند

از آنجا که ایستاده قله معلوم است.در کنارش سنگی او را به یاد دوستش می اندازد،بچه اش که از شدت درد هر روز آرزوی مرگ میکرد

بچه ای که همیشه خنده بر لب داشت...

نگاهش به سنگ دوخته شده که صدای پا می آید.در افق جایی که خورشید از کنار ابرها سر بیرون آورده درختی است و درکنار آن گویی مردی ایستاده و در کنار آتش سیگارش به او آرامش میدهد.

اما صدای پا؟؟

در این حین به سمت مرد راه می افتد اما دستی برشانه اش می بیند همین که برمیگردد سیاهی جلوی چشمش را می پوشاند و در نگاه به افق گذشته از یادش می رود......

قسمت 2