باش

«کسانی که به شدن می اندیشند تا داشتن شادترند»

به یاد عماد افروغ که خیلی حرف قابل تاملی در خندوانه زد

فتنه ی معشوق

یاران همه در محفل ما بیخبرانند

                                      در محفل ما خبر از فتنه ندارند

این فتنه که او ترک وطن گفت

                                     اینک خبرآمد که او وصل دگر گفت

                                                                                    «بناپک»

خوش خــــــــــــــــــیمِ گمنام

داستانی که امیدوارم از آن لذت ببرید

هدف:غ ق ق     ویژگی:بی نهایت        گذشته:تعریف نشده

      به نام آنکه آغاز گذشته از او بود          آغاز عشق از او بود             و پایان همه چیز با اوست

مردیست می رودتا به بینهایت برسد، بینهایت برای او هدفی که به آن خواهد رسید

نگاه می کند،خود را در آیینه ای میبیند ، احساس توهم میکند ، از کودکی چنین بوده ، از بچگی به زندگی تنهایی میگفت اما یک اتفاق.....

مگر میشود این چنین.... انسان به خاطر دوستش....! جلوتر میرود مکانی است آشنا ....کودکی را در آنجا گذرانده......تمام اقوام از این قضیه ناراحتند

بازهم میرود ،اندکی به عقب، خانه ای بود که حال خانه ی ارواح است

نمی توان پذیرفت که مردی با کلاه پدربزرگش در کنار آتشی بنشیند و به گذشته فکر کند....

او هدف های بزرگتری داشت اما حال تمام فکرش گذشته ایست که رفته

بلند میشود شاخه ها از بلند شدنش جلوگیری میکنند ، اما نهالی به او کمک میکند تا برخیزد

به سمت منبع آب میرود اما منبع دورتر از این حرف هاست.

هنگام غروب است ، او میترسد، از تاریکی نه، از گذشته،گذشته ای که مدام روبرویش است عشقش ، دوستش ،همراهانش و اهدافش

قسمت1

بوسه های معشوق "2"

نمیخواهد چشمانش را روی هم بگذارد تا بازهم گذشته را ببیند

برف آغاز میشود. هدیه های معشوق برصورتش بوسه میزنند و او از شرمساری رخ سپید می کند

از کوه که بالا میرود ناگهان اسقامت خود را از دست میدهد و خود را چند قدم پایین تر میبیند

از آنجا که ایستاده قله معلوم است.در کنارش سنگی او را به یاد دوستش می اندازد،بچه اش که از شدت درد هر روز آرزوی مرگ میکرد

بچه ای که همیشه خنده بر لب داشت...

نگاهش به سنگ دوخته شده که صدای پا می آید.در افق جایی که خورشید از کنار ابرها سر بیرون آورده درختی است و درکنار آن گویی مردی ایستاده و در کنار آتش سیگارش به او آرامش میدهد.

اما صدای پا؟؟

در این حین به سمت مرد راه می افتد اما دستی برشانه اش می بیند همین که برمیگردد سیاهی جلوی چشمش را می پوشاند و در نگاه به افق گذشته از یادش می رود......

قسمت 2

هیاهوی جنگل " 3"

بیدار که میشود اولین چیزی که میبیند شمع های روشن درون کلبه است

برمیخیزد

ذهنش کنجکاو از اتفاقی است که افتاده، بیرون می آید، بوران شدید است

از دامنه کوه پایین می آید ، میدود ، سریع می دود تا از جنگل عبور کند و آبی بنوشد

هنوز پرسش درون ذهنش اتفاقی است که افتاده از همه مهمتر گذشته مجهول تر شده با هر گامی که برمیدارد خاطره ای زنده میشود

اینک میان جنگل است

شب است و نوای گرگ ، ترسی درون وجودش مانند بغضی در حال ترکیدن است .به رودخانه نرسیده اما صدای آب او را غرق در خاطرات دریا با خانواده و دوستان می کند .آنقدر صدا زیاد و هیجان آور میشود که توانایی راه رفتن را از دست میدهد و مینشیند

او میداند خواب چیزی است که برف و گرگ ها می خواهند

به یاد سخنان دوست صمیمی اش می افتد اشک های یخ زده صورتش را فرا میگیرند اما برمیخیزد

به رودخانه که میرسد مانند وجودش سرد است

صدایی درونش زمزمه ی ننوشیدن فرا میدهد اما تشنگی امانش را بریده....

اکنون بالای کوه است در آن تاریکی محض تنها یک قدم جلو می رود اما......

می گذرد....

هم موسم بهار طرب خیز بگذرد

                                       هم فصل ناملایم پاییز بگذرد

                                                                          گرناملایمی به توکرد از قضا

                                                                                                                 خود را مساز که"این نیز بگذرد"

چه کنم؟؟

پیوندی خارق العاده - زیباست - پیوند کمانچه و پیانو

http://hn12.asset.aparat.com/aparat-video/80bf2266412839337744c8d73a5f452e1798967__46176.mp4

please

                                "لطفا نظر دهید"

زندگی:افسانه

                    یک روز رسد غمی به اندازه دشت

                                                             یک روز رسد شادی اندازه ی کوه 

                   افسانه ی زندگی چنین است گلم

                                                              در سایه کوه باید از دشت گذشت